پاتوق عسل

با قرارگرفتن در معرض تابش مستقیم آفتاب، می‌تواند زیبایی و سلامت شما را تهدید کند‎

موضوع فقط سوختن و سرخ‌شدن پوستتان نیست. زیر تابش تند آفتاب، آن هم بدون کرم‌هایی که از پوستتان محافظت می‌کنند، تنها آفتاب‌سوخته نخواهید شد. پیداشدن خال‌های قهوه‌ای در گوشه‌وکنار صورت و دست‌هایتان و بالارفتن احتمال ابتلای شما به سرطان پوست، مشکلات دیگری هستند که با قرارگرفتن در معرض تابش مستقیم آفتاب تابستان، می‌توانند زیبایی و سلامت شما را تهدید کنند.

همین دلایل کافی است تا قبل از انتخاب کرم ضدآفتاب و استفاده از این محصول، به نکاتی که در ادامه آورده‌ایم توجه کنید.

روی بسته را خوب بخوانید

قبل از خریدن کرم ضدآفتاب، مواد تشکیل‌دهنده آن را از روی بسته‌بندی بخوانید. کرم ضدآفتابی که روی پوستتان می‌زنید، بهتر است حاوی دی‌اکسید تیتانیوم، آونووبنزون ​​و Mexoryl SX باشد. این ترکیبات، بهتر از هر ترکیب دیگری پوستتان را در برابر تابش اشعه فرابنفش مقاوم می‌کنند.

به فکر یک تیر و چند نشان‌زدن نباشید

لااقل در روزهایی که نور خورشید به‌شدت به زمین می‌تابد، فکر تغییردادن رنگ پوست را از سرتان بیرون و تنها به مراقبت از پوست فکر کنید. ترکیب‌شدن ضدآفتاب با کرم‌های رنگ‌دهنده، ممکن است اثرات محافظتی آن را کاهش دهد و تاثیر مورد انتظارتان را روی پوست شما نگذارد. گذشته از این، وقتی که به قصد خرید ضدآفتاب به داروخانه می‌روید، به فکر صاف‌کردن چروک‌های پوست یا روشن‌کردن لکه‌های ایجادشده نباشید و به‌خاطر خریدن محصولی که همه نیازهای پوست شما را برطرف می‌کند، اولویت اصلی‌تان، یعنی محافظت کامل از پوست در برابر اشعه خورشید را فراموش نکنید.

به موقعیت جغرافیایی‌تان توجه کنید

پولتان را برای خریدن کرم‌های ضدآفتابی که SPF بالاتر از 50 دارند هدر ندهید. اگر شما در منطقه جغرافیایی که خورشید، آفتاب سوزانش را در آن روانه پوستتان می‌کند زندگی می‌کنید، نیاز به کرم ضدآفتابی با اس‌پی‌اف 30 تا 50 دارید و اگر در شهری ابری زندگی می‌کنید که آفتاب سوزانی ندارد می‌توانید سراغ کرم‌های با اس‌پی‌اف 15 تا 30 بروید. البته اگر در شهر ابری‌تان قرار است ساعت‌ها بیرون از خانه و زیر نور خورشید بمانید، بهتر است سراغ کرم‌هایی با SPF کمتر از 30 نروید.

هر چند ساعت یک‌بار کرم بزنید

درست است که کرم مرغوب ضدآفتاب شما که SPF بالاتر از 30 دارد، تا چند ساعت از پوستتان در برابر اشعه‌های خورشید محافظت می‌کند، اما نمی‌توانید تنها یک‌بار در روز از این کرم استفاده کنید و خیالتان در مورد سلامت پوستتان راحت شود. برای حفظ سلامت پوستتان، باید هر سه ساعت یک‌بار با آبی که هم‌دما با محیط است صورتتان را بشویید و پس از خشک‌کردن، دوباره کرم ضدآفتاب بزنید.

برای حفظ سلامت پوست، باید هر سه ساعت یک‌بار صورتتان را بشویید و دوباره ضدآفتاب بزنید‎

ماجرا را زنانه و مردانه نکنید

محققان می‌گویند: درحالی‌که 78درصد زنان از کرم ضدآفتاب استفاده می‌کنند، تنها 34درصد آقایان مایل به استفاده از آن هستند. یادتان نرود که کرم ضدآفتاب، یک محصول آرایشی نیست و برای زیبا‌تر به نظر رسیدن سراغ آن نمی‌روید. این محصول برای محافظت از سلامت پوست تولید می‌شود و برای استفاده از آن، محدودیت جنسیتی وجود ندارد. باور کنید چه زن باشید و چه مرد، آفتاب به یک اندازه سلامت پوست شما را تهدید می‌کند.

همگی از یک کرم استفاده نکنید

اگر به فکر سالم‌ماندن پوست ظریف کودکتان هستید، حتما قبل از خرید کرم مناسب، با پزشک او مشورت کنید. شما هیچ‌وقت نباید کرم ضدآفتاب خودتان را روی پوست کودکتان بزنید، چراکه برخی از ترکیبات بی‌ضرر برای پوست شما، ممکن است به سلامت او آسیب بزند. گذشته از این، درصورت تهیه کرم مخصوص کودکان، قبل از آنکه همه پوست او را با ضدآفتاب بپوشانید، ابتدا کرم را روی بخش محدودی از پوست امتحان کنید تا مطمئن شوید که پوست فرزندتان به ترکیبات موجود در آن حساسیت نشان نمی‌دهد.

سراغ کرم‌های حاوی ویتامین A نروید

گرچه برخی از تولیدکنندگان ادعا می‌کنند که با افزودن ویتامین Aبه کرم‌های ضدآفتابشان، زمینه را برای مراقبت بیشتر از پوست فراهم کرده‌اند، اما محققان در مورد استفاده از این گزینه‌ها هشدار می‌دهند. به گفته آن‌ها، همه کرم‌های حاوی ویتامین A، می‌توانند احتمال رشد تومورها و ضایعات پوستی را افزایش دهند و به همین دلیل با استفاده از آن‌ها نه تنها پوستتان را در برابر آسیب‌های ناشی از تابش خورشید مقاوم نخواهید کرد، بلکه احتمال بروز آسیب‌های دیگری را هم افزایش خواهید داد.

در اتاق کارتان هم ضدآفتاب بزنید!

تنها نور خورشید نیست که می‌تواند به سلامت پوست شما آسیب برساند. لامپ‌های بزرگ مهتابی که دفتر کارتان را در تمام ساعات روز، روشن نگه می‌دارند هم به اندازه نور مستقیم خورشید برای پوست شما خطرساز هستند. به همین دلیل نه تنها در زمانی که قصد پیاده‌روی زیرآفتاب را دارید، بلکه در ساعاتی که در دفتر کارتان مشغول به فعالیت هستید باید از کرم‌های ضدآفتاب استفاده کنید و هر سه ساعت یک‌بار هم کرمی که روی صورتتان مانده را پاک کرده و دوباره ضدآفتاب بزنید.

منبع: سلامت نیوز

ریزش موی سکه‌ای در واقع یک نوع بیماری خود ایمنی در بدن انسان است‎

آلوپسی آره‌آتا یا ریزش موی سکه‌ای در واقع یک نوع بیماری خود ایمنی در بدن انسان است که بر اثر آن فولیکول‌های موی شما از بین نمی‌روند، اما بدنتان مو‌ها را اضافی تلقی می‌کند و تیشه به ریشه‌شان می‌زند.

در ۳۴ تا ۵۰ درصد موارد و حتی گاهی تا ۸۰ درصد موارد می‌بینیم که تا 1 سال پس از شروع بیماری، موها مجدد رشد خواهند کرد.

یکی از عواملی که در زیبایی افراد سهم بسزایی دارد، موهاست. موها معمولا زیبایی خاصی به چهره انسان می‌بخشند و به همین دلیل است که در طول زندگی باید مواظب آنها باشیم. اما گاهی درطول زندگی، بیماری‌های یا مشکلاتی پیش می‌آید که مانع زیبا به نظر رسیدن موها می‌شود.

آلوپسی آره‌آتا یا کچلی سکه‌ای یکی از همان بیماری‌هاست که  با دکتر امیری، متخصص پوست، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌ا...(عج) درباره علل و راه‌حل آن گفت‌وگو کرده‌ایم.

درباره کچلی سکه‌ای برایمان بگویید. افراد چگونه دچار این بیماری می‌شوند؟ 

اسم علمی این بیماری آلوپسیا آره‌آتاست که به آن ریزش موی سکه‌ای هم می‌گویند. این اختلال در واقع یک نوع بیماری خودایمنی در بدن انسان است که بر اثر آن فولیکول‌های موی شما از بین نمی‌روند، اما بدنتان موها را اضافی تلقی می‌کند و تیشه به ریشه‌شان می‌زند.

متاسفانه هنوز علت اصلی این بیماری مشخص نیست اما در قدیم باور بر این بود که عفونت‌ها عامل بروز آن هستند که امروزه این نظریه رد شده است. گذشته از این، برای اینکه درمان درستی برای بیماری‌تان پیدا کنید، ابتدا باید نوع آن را تشخیص دهید. اگر ریزش موهایتان با خارش، سوزش و تورم همراه باشد، در گروه مبتلایان کچلی سکه‌ای قرار نمی‌گیرید.

درست است که اسم این بیماری کچلی سکه‌ای است اما مقدار ریزش موها ربطی به اندازه سکه ندارد و همیشه محدود به میزان اولیه ریزش نمی‌ماند. به عبارت دیگر، شاید وسعت ناحیه کچلی ابتدا کم باشد اما ممکن است بعدا گسترده‌تر شود و حتی تا کچلی کامل هم پیش برود که در این موارد درمان دشوارتر می‌شود.

از سوی دیگر، کچلی سکه‌ای فقط روی سر ظاهر نمی‌شود و ممکن است ابروها و مژه‌ها را هم کچل کند. ریش و سبیل یا دیگر نقاط بدن هم از این بیماری در امان نیستند.

علائم خاص این بیماری چیست؟ 

در این نوع ریزش مو یک یا چند لکه طاسی به شکل دایره یا سکه و گاهی بیضی‌شکل به‌طور ناگهانی و بی‌خبر در سر یا ریش ایجاد می‌شود؛ یعنی بیمار متوجه ریزش مو در حمام یا هنگام شانه کردن نمی‌شود و از آنجا که معمولا با سوزش، خارش و درد همراه نیست، از این طریق هم به‌وجود آن پی نمی‌برد و گاه تا مدت‌ها از آن بی‌خبر می‌ماند.

گرچه این بیماری اغلب بدون علامت است ولی گاهی بیماران پیدایش لکه‌های جدید را از روی سوزش یا خارش یک منطقه حدس می‌زنند. شکل طاسی به صورت لکه‌های گرد یا بیضی‌شکل است.

به همین دلیل به آن طاسی سکه‌ای‌شکل یا لکه‌لکه می‌گویند. اگر ریزش مو محدود به یک یا چند لکه باشد، آن را ریزش موی سکه‌ای محدود می‌گویند. گاهی ریزش مو حالت شبکه‌ای و تورمانند دارد که از اتصال چند لکه حاصل می‌شود و سرانجام گاهی موهای پشت سر و دور سر به شکل نعل اسب می‌ریزد که غالبا علامت خوبی نیست و خبر از پیشرفت بیماری می‌دهد.

اگر ریزش مو غیر از ناحیه سر باشد، چه باید کرد؟ 

اگر فرد در ناحیه‌ای غیر از سر مانند ریش، ابرو یا بدن دچار ریزش مو شود، آن را آلوپسی‌آره‌آتای خارج‌جمجمه‌ای می‌نامند و اگر تمام موهای بدن بریزد، نوع سرتاسری یا یونیورسالیس نامیده می‌شود. در این نوع، علاوه بر موی سر موهای ریش، ابرو، بدن و حتی موهای داخل بینی هم می‌ریزد.

این بیماری تا چه زمانی ادامه خواهد داشت؟ 

گرچه کچلی سکه‌ای گاهی می‌تواند تهدیدی جدی برای موها محسوب شود، اما معمولا بیماری جدی‌ای تلقی نمی‌شود و غالبا این مشکل خودبه‌خود بعد از گذشت مدتی خوب می‌شود، یعنی ابتدا ریشه موهایتان می‌ریزد و بعد از مدتی دوباره جوانه می‌زند و همه موها بعد از 3 تا 6 ماه جایگزین می‌شوند.

در بعضی موارد هم مشکل به همین جا ختم نمی‌شود و به صبوری بیشتری نیاز است. در چنین مواقعی ممکن است موهای یک قسمت شروع به ریزش کرده و قسمت‌های بیشتری را درگیر کند.

در برخی مواقع هم بعد از ریزش و رویش مجدد یک ناحیه، قسمت دیگری دچار کچلی می‌شود. برای درمان، پزشک باتوجه به‌شدت بیماری، شیوه درمانی مناسب را انتخاب و با کمک دارو‌های خوراکی یا تزریق دوره‌ای داروها برای برطرف شدن مشکل، تلاش می‌کند.

اگر ریزش مو محدود باشد، از دوره‌های تزریق دارو برای درمان استفاده می‌شود. اگر هم هیچ کدام از این شیوه‌ها کارساز نبود، نوردرمانی یا فوتوتراپی انجام می‌‌گیرد تا باعث رشد مجدد موهای از دست رفته شود.

در نوردرمانی، لامپ‌های مهتابی فرابنفش 3 تا 6 ماه یک روز در میان به سطح سر تابیده می‌شود که البته درمان تضمینی و صددرصدی برای رفع مشکل نیست و ممکن است مدتی بعد از درمان فرد دوباره دچارمشکل شود.

 ریزش موها باعث خرابی آن نمی‌شود؟ 

نه! ریزش سکه‌ای مو باعث خرابی دائمی فولیکول‌های مو نمی‌شود. حتی در برخی بیماران، ریزش و رویش مجدد موها به کرات در طول زندگی اتفاق می‌افتد.

 چه افرادی بیشتر دچار این بیماری می‌شوند؟ 

این بیماری در دهه دوم و چهارم زندگی شیوع بیشتری دارد. البته سیر بیماری در افراد مختلف، متفاوت است. ممکن است بعد از چند ماه موهای جدید رشد کنند یا در برخی افراد، ضایعات جدیدی در نقاط دیگر دیده شوند.

ریزش سکه‌ای مو باعث خرابی دائمی فولیکول‌های مو نمی‌شود‎

 موها از چه زمانی رشد مجدد خواهند داشت؟ 

در ۳۴ تا ۵۰ درصد موارد و حتی گاهی تا ۸۰ درصد موارد، تا 1 سال بعد از شروع بیماری، موها مجدد رشد خواهند کرد.

 آیا کودکان هم دچار ریزش سکه‌ای مو می‌شوند؟ 

بله، ممکن است بچه‌ها هم گرفتار آن شوند، اما بیشترین سن شیوع آن بین ۲۰ تا ۴۰ سالگی است. کچلی سکه‌ای به جنسیت ربطی ندارد و میزان شیوع و سن شیوع آن در خانم‌ها و آقایان برابر است.

 برای درمان این بیماری معمولا از چه داروهایی استفاده می‌شود؟ 

معمولا از داروهای حاوی کورتون یا تزریق کورتون در موضع ریزش مو برای درمان استفاده می‌شود. تزریق کورتون (آمپول تریامسینولون) درون پوست ناحیه بدون مو هر ۴-۶ هفته تکرار می‌شود. پماد‌های حاوی آنترالین نیز تاثیر خوبی دارد. اخیرا از تابش لیزر هم برای تحریک رویش موها استفاده می‌شود.

می‌توان کنار درمان‌های اصلی از محلول ماینوکسیدیل هم استفاده کرد. موهای جدید ابتدا نازک و سفیدرنگ هستند ولی به‌تدریج رنگ و جنس اولیه را پیدا می‌کنند.در موارد محدود و کوچک اگر باوجود درمان، موها بعد از ۱-۲ سال رشد نکنند، حتی می‌توان برای بیمار کاشت مو انجام داد.

حرف آخر؟ 

متاسفانه در طاسی‌های خیلی وسیع پاسخ افراد به درمان خوب نیست یا موها چند ماه بعد از درمان دوباره می‌ریزند. این افراد تحت‌استرس شدید هستند و مجبورند سال‌ها از روش‌های آرایشی مانند کلاه‌گیس یا تاتو استفاده کنند. البته بیماران نباید هیچ وقت ناامید شوند زیرا ممکن است روزی موها خودبه‌خود یا با درمان‌های جدیدتر دوباره رشد کنند.

7 چهره آلوپسی آره آتا 

 وایولا دیویس؛ بازیگر: با کلاه گیس روی فرش قرمز رفتم 

این بازیگر هالیوودی گفته که به آلوپسی مبتلا بوده و بارها این مشکل برایش اتفاق افتاده و ناچار شده در مراسم فرش قرمز، کلاه گیس به سر بگذارد تا ریزش موی خود را بپوشاند اما در حال حاضر مشکلش رفع شده و عکسی که از او روی مجلاتی مانند InStyle منتشر شده، با موهای پرپشت خودش بوده است.

جی نلسون؛ خواننده: در 13 سالگی موهایم ریخت 

او در مصاحبه ای گفته که در 13 سالگی به دلیل استرس دچار ریزش موی موضعی شده و این موضوع به شدت او را افسرده کرده، اما نلسون پس از آن هرگز با این مشکل روبرو نشد.

سین وارد؛ بازیگر: برای درمان، بازیگری را کنار گذاشتم 

این بازیگر انگلیسی مدتی از کار در سریال های تلویزیونی کناره گرفت زیرا فشار کار و استرس بالا سبب ریزش شدید موی او شد. این ریزش به حدی بود که هیچ درمانی برای آن کارساز نبود و گرچه محلول ماینوکسیدیل با درصد بالا استفاده می کرد ولی ریزش موهایش قطع نمی شد. در نهایت با کاهش استرس و کناره گیری از کار بازیگری، ریزش موی او درمان شد.

تایرابنکس؛ مجری تلویزیون: کارم باعث ریزش موهایم شد 

این مجری برنامه «انتخاب مدل برتر آمریکا» در گفتگویی با مجله وال استرین اعلام کرده که حجم زیاد کار و استرس شغلی بالا باعث ریزش مو و آلوپسی او شده است.

کریستوفر ریو؛ بازیگر: زمان فیلمبرداری سوپرمن دچار آلوپسی شدم 

این بازیگر معروف آمریکایی که او را به عنوان سوپرمن می شناسید، در 16 سالگی یک بار دچار آلوپسی شد و برای اینکه کچلی برخی نواحی سرش را بپوشاند، موهایش را بلند و روی این نواحی شانه می کرد. زمان فیلمبرداری سوپرمن هم دچار آلوپسی شد و هر 3 ماه یک بار آمپول های استروییدی تزریق می کرد تا موهایش سریع تر رشد کند.

جیمی میستری؛ بازیگر: استرس باعث ریزش موهایم شد 

این بازیگر نیز همانند سایرین به دنبال استرس بالا در برهه های مختلف زندگی دچار آلوپسی شده است.

 توو کلمپبل؛ بازیگر: موهایم بعد از طلاق ریخت 

این بازیگر اعتراف کرد استرس ناشی از کار، مسائل خانوادگی و دردسرهای مربوط به طلاق باعث ریزش موی شدید و آلوپسی در او شده بود.

منبع: هفته نامه سلامت

علت سکسکه نوزاد چیست؟

علت سکسکه نوزاد:
دلیل سکسکه نوزاد انقباض عضلات و حرکت ناگهانی دیافراگم است. واضح است که این موضوع باعث اذیت شدن آن‌ها می‌شود، اما جای نگرانی نیست، چون سکسکه نوزاد تنها یک دقیقه طول می‏کشد.تحریک عضلات، نوع شیر دادن به نوزاد یا نگه داشتن او در دمایی که باعث سرما خوردگی اش می‌شود، از دیگر عوامل سکسکه نوزاد است.

چه زمانی باید سکسکه نوزاد را جدی گرفت؟
در کل نگرانی والدین درباره نوزادشان، تا زمانی که سکسکه مانع خواب و تغذیه کودک نشود، بی‎مورد است و نیازی نیست به متخصص مراجعه شود. اما اگر تا بیش از یک سال تداوم داشت، باید به آن توجه کرد. هرچند که این موضوع بسیار نادر است، اما به هر صورت همیشه پیشگیری، بهترین راه است. اگر نوزادی دارید که مدت هاست سکسکه می‌کند و این مسئله او را ناراحت می‌کند، باید او را نزد پزشک اطفال ببرید. ممکن است بیماری ریفلاکس معده مری در او تشخیص داده شود که از علایم شایع آن سکسکه های طولانی و سرفه است.

در این بیماری اسید معده وارد مری می‌شود و ایجاد ناراحتی می‌کند. اگر این بیماری در نوزاد تشخیص داده شود، باید اصول شیردهی مطابق با دستور پزشک انجام و یک سری دارو برای اصلاح این وضعیت تجویز شود. برخی تصورات نادرست درباره بند آوردن سکسکه نوزاد وجود دارد؛ مثلا ترساندن نوزاد، فشار دادن پیشانی او، فشار دادن چشم نوزاد و ... . اما امروزه هیچ یک از این روش‌ها توصیه نمی‌شود، زیرا هیچ پشتوانه علمی ندارد. آن چه مهم است این است که سکسکه نوزاد موضوعی شایع و اجتناب ناپذیر است و بسیاری از سکسکه‌های نوزادان کاملا طبیعی است.

روش های کاهش و رفع سکسکه نوزادان

 
راه های کاهش سکسکه نوزاد چیست؟

راه‌های کاهش سکسکه نوزادان به شرح زیر است.

- ببینید آیا نوزاد بعد از شیر خوردن، آروغ زده است یا نه؟ ورود بیش از حد هوا هنگام شیر خوردن یا مکیدن پستانک می‌توانند سبب ایجاد سکسکه در نوزاد شود.

- موقعیت سر نوزاد را تغییر دهید. گاهی اوقات با تغییر وضعیت سر نوزاد، سکسکه او قطع می‌شود.

- اگر سکسکه نوزاد طولانی شده و او را بی تاب کرده است، می‌توانید کمی آب گرم به او بدهید.

- سعی کنید در طول سکسکه نوزاد به او شیر ندهید، زیرا هوای بیشتری وارد معده او می‌شود و بیشتر نفخ می‌کند.

- اگر نوزادی دارید که خیلی سکسکه می‌کند، حجم وعده‌های شیردهی را کاهش و تعداد آنها را افزایش دهید. حجم زیاد شیر در هر وعده شیردهی می‌تواند سبب ایجاد سکسکه در نوزاد شود.

- اگر از شیشه شیر برای شیردهی به نوزاد استفاده می‌کنید، حتما سایز سر شیشه را متناسب با دهان نوزاد انتخاب کنید. اگر اندازه سرشیشه با دهان نوزاد متناسب نباشد، هوا وارد دهان نوزاد می‌شود و او بیشتر دچار سکسکه می‌شود. همچنین طی شیردهی از سینه مادر نیز باید سعی شود هوای کمتری وارد دهان نوزاد شود نا نفخ کمتری صورت بگیرد و احتمال وقوع سکسکه کمتر شود.

- حتما بعد از هر بار شیر دادن به نوزاد آهسته پشت او را بمالید تا هر گونه هوای بلعیده شده در طول شیردهی از دهان او خارج شود.

- اگر هنگام شیر خوردن نوزاد از سینه مادر به مکیدن او توجه کنید خواهید دید که سرعت مکیدن او تقریبا آرام و با آهنگ خاصی است. اگر از شیشه شیری که برای تغذیه نوزاد انتخاب می‌کنید، شیر با سرعت بالایی عبور کند و نوزاد با سرعتی بیش از توان خود شیر بنوشد، احتمال سکسکه او بالا می‌رود. بنابراین آرام شیر خوردن نوزاد به کاهش سکسکه او کمک می‌کند.

- هنگامی که نوزاد دچار سکسکه می‌شود می‌توانید او را بغل کنید و راه بروید و مناظر مختلف را به او نشان دهید. این کار می‌تواند سبب کاهش سکسکه او شود.

- اگر نوزادتان پستانک را قبول کرده است، می‌توانید هنگام سکسکه، پستانک را امتحان کنید.

- نوزاد را روی سطح صافی بخوابانید و دست‌های او را بالا ببرید و پشت او را بمالید تا معده او انقباض خود را کاهش دهد.

- گاهی اوقات مشاهده می‌شود که نوزاد به علت سرمای هوا دچار سکسکه می‌شود. اگر احساس می‌کنید نوزادتان سردش شده است، او را گرم کنید.

- در صورتی که در محیط شلوغی هستید و نوزاد شما دچار سکسکه شده است، او را به مکان آرامی ببرید تا احتمال سکسکه در او کاهش پیدا کند.

- در صورت تمایل می‌توانید مقداری آب قند به نوزاد در حال سکسکه بنوشانید تا سکسکه او کاهش پیدا کند. این روش یک روش متداول برای کاهش سکسکه در نوزاد است.

- سعی کنید در طول سکسکه، حواس نوزاد خود را پرت کنید و با او بازی‌های مختلفی انجام دهید.

آموزش کشیدن نقاشی قارچ

نحوه کشیدن نقاشی قارچ

نقاشی کشیدن برای بچه ها فرصتهای زیادی برای آموزش و یادگیری فراهم می کند، یکی از مهم ترین فواید نقاشی کردن، پرورش خلاقیت کودک است که سبب خلاق شدن او و کسب موفقیت های بیشتر در آینده خواهد شد.در این مطلب نحوه کشیدن قارچ آموزش داده می شود.

 کشیدن نقاشی قارچ- گام 6

دورره اوج یکنت زبان، بین 2 تا 5/3 سالگی و 5 تا 7 سالگی است

در طول تاریخ بارها مشاهده کردیم که بعضی از افراد علی رغم داشتن توانایی کافی در تولید و درک زبان، نمی توانند کلمه ها، سیلابها و صوتها را به گونه ای موزون ادا کنند و این موارد را با طولانی کردن صوتها، سیلابها و کلمه ها یا تردیدها و مکثهای مکرر در بیان خود ادا می کنند. این مشکل که گفتار را مختل می کند و آهنگ کلام را در هم می ریزد در DSM با عنوان لکنت زبان مشخص می شود.

خصوصیات بالینی
لکنت زبان در DSM به عنوان وضعیتی تعریف می شود که طی آن روانی تکلم به گونه ای نا متناسب با سن فرد دچار اختلال می شود. لکنت زبان معمولا قبل از 12 سالگی نمود می یابد، هرچند که در اکثر موارد از هجده ماهگی تا 9 سالگی قابل تشخیص است، دوره اوج آن، بین 2 تا 5/3 سالگی و 5 تا 7 سالگی است. این اختلال نه به صورت ناگهانی، بلکه در طول زمان پدیدار و ماندگار می شود. البته در مواردی ممکن است افراد در هنگام روخوانی، آواز، صحبت با حیوانات و اشیا علایمی نشان ندهند.

در پیدایی لکنت زبان چهار مرحله را می توان از یکدیگر تفکیک کرد:
مرحله اول: این مرحله در دوران پیش از مدرسه و معمولا به صورت دوره ای و بعد از توانایی گفتار مطرح می شود. در این دوره که لکنت زبان اختلالی گذرا به نظر می رسد، کودک مبتلا به لکنت زبان بیشتر درهنگام هیجان، عصبانیت، یا وقتی چیز زیادی برای گفتن دارد و دیگر شرایط استرس زا، دچار لکنت می شود.

مرحله دوم: در این مرحله، که در نخستین سالهای مدرسه پدیدار می شود، لکنت به صورت مزمن درآمده به کل گفتار گسترش می یابد. در این مرحله دوره های بهبودی بسیار کم است و کودک از لکنت زبان خود آگاهی دارد.

مرحله سوم: این مرحله در اواخر کودکی و اوایل نوجوانی- بعد از 8 سالگی- شروع شده و تا بزرگسالی ادامه می یابد. در این مرحله لکنت زبان بیشتر در موقعیتهای خاص همانند صحبت در سرکلاس، حرف زدن با افراد ناآشنا، خرید، تلفن و شرایط استرس زا ظاهر می شود.

مرحله چهارم: این مرحله اغلب در اواخر نوجوانی شروع می شود و تا بزرگسالی ادامه می یابد. در این دوره افراد مبتلا به لکنت زبان از بیان کلمه ها و صداها بیمناک اند و جانشین سازی و ادای اشتباه کلمات رایج است. همچنین این افراد از ورود یا قرار گرفتن در موقعیتهایی که نیازمند گفتار است دوری می کنند و در این مواقع علایم دستپاچگی و ترس نشان می دهند.

لکنت زبان در حالتهای پیشرفته معمولا با به هم زدن مکرر پلکها، تیک یا لرزش لبها و فک همراه می شود. با توجه به اینکه این اختلال در پیشرفت تحصیلی یا شغلی تداخل می کند و از طرف دیگر، به علت اینکه این افراد معمولا مورد اذیت و آزار همسالان خود قرار می گیرند و مسخره می شوند، اضطراب و افسردگی آنها دامن زده شده و خود پنداره ضعیفی پیدا می کنند که ارتباطات آنها را تحت الشعاع قرار می دهد. 

لکنت زبان معمولا قبل از 12 سالگی نمود می یابد

 
ملاک های تشخیصی اختلال لکنت زبان
با توجه به موارد زیر اختلال لکنت زبان قابل تشخیص است.

الف. اختلال در روانی بهنجار و الگوی زبانی تکلم (نامتناسب با سن فرد) که با رخداد یک یا چند مورد زیر نمود می یابد:

* تکرار صوتها
* شیده گویی صداها
* یک علامت الحاقی در سخن گفتن بدون رابطه دستوری با آن.
* واژه ها شکسته (مکث بین واژه ها)
* انسداد صدادار یا خاموش (مکث پرشده یا نشده در کلام)
* درازگویی (جابه جاسازی واژه به خاطر اجتناب از واژه های مشکل آفرین)
* تولید واژه به همراه تنش فیزیکی فراوان
* تکرار واژه های کامل تک هجایی

ب. اختلال در پیشرفت تحصیلی یا شغلی یا روابط اجتماعی تداخل ایجاد می کند.

ج. اگر یک نقیصه ی گفتاری حسی یا حرکتی وجود داشته باشد، مشکلات زبانی در زمره مشکلاتی قرار می گیرند که معمولا با این اختلالها همراه هستند.

شیوع
1 تا 3 درصد کودکان ممکن است دچار این اختلال باشند. پسرها در حدود چهار برابر دخترها به این اختلال مبتلا می شوند. این اختلال در خانواده هایی که سابقه چنین اختلالی را دارند، بیش از خانواده های دیگر به چشم می خورد.

عوامل خطر
یکی از عامل های لکنت زبان، ژنتیک است. خطر لکنت زبان در بین خویشاوندان درجه اول مبتلا به این اختلال با شروع کودکی بیشتر از سه برابر خطر در کل جمعیت است. همچنین لکنت زبان یا عدم فصاحت علاوه بر اینکه جلوه ای از بیماری است، استرس و اضطراب می توانند آن را تشدید کنند. عامل دیگر تأثیر گذار در این اختلال، کمبودهای حسی است. لکنت زبان می تواند با اختلال شنوایی، کمبود حسی دیگر یا کمبود گفتاری- حرکتی ارتباط داشته باشد. لکنت زبان می تواند به عنوان عارضه جانبی دارو روی دهد و ممکن است به وسیله رابطه زمانی با قرار گرفتن در معرض دارو، تشخیص داده شود.

 منابع:
کاشانی و وزیری، روان شناسی مرضی.
پنجمین راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM5)
 ravanasay.ir

علل خارش پوست کودکان

بثورات یکی از رایج‌ترین دلایل مراجعه والدین به مطب پزشکان اطفال است. در اغلب موارد، والدین نگران، با خیال راحت از مطب بیرون می‌آیند و پزشک هیچ وضعیت خطرناکی را روی پوست کودک گزارش نمی‌کند. اما در برخی موارد، نگرانی والدین چندان هم بی‌دلیل نیست و بثوراتی که همراه با تب، مشکلات تنفسی، استفراغ یا مشکلاتی در سلامت عمومی کودک بروز می‌کنند، از وقوع مشکلاتی جدی در بدن او خبر می‌دهند. اگر فرزند شما هم این روزها از خارش، قرمز شدن پوست و بروز دانه‌ها روی آن شکایت می‌کند این مطلب را بخوانید. کودک شما به کدام یک از مشکلات زیر مبتلاست.

شپش سر
عجیب نیست اگر این روزها موجودات سفید ذره‌بینی را در لا‌به‌لای موهای فرزندتان مشاهده کنید. شپش‌های پوستی، چند سالی است که در مدارس و مهدکودک‌ها شایع شده‌اند و روی ریشه مو، گردن و پشت گوش، خود را نشان می‌دهند. این حشرات، به سرعت تکثیر شده و اطرافیان فرد مبتلا را هم گرفتار خود می‌کنند. پس اگر فرزندتان از خارش سر شکایت کردن و شما هم دانه‌های سفیدی شبیه شوره را لا‌به‌لای موهایش دیدید، تصور نکنید که به حساسیت پوستی دچار شده است.

زگیل
یکی دیگر از بیماری‌های پوستی رایج در کودکان، زگیل است. این زایده‌ها به شکل‌های مختلفی خود را روی پوست نشان می‌دهند و معمولا روی انگشتان دست و پا مشاهده می‌شوند. زگیل‌ها اغلب زایده‌هایی سخت و خشن هستند که با برجستگی اندکی روی پوست مشخص می‌شوند و در اغلب موارد، بدون نیاز به درمان تخصصی یا با تجویز پمادهای موضعی، بهبود پیدا می‌کنند.

مولوسکوم عفونی
مولوسکوم عفونی یک بیماری پوستی ویروسی است و دانه‌های گوشتی به رنگ قهوه‌ای مایل به سفید یا زرد، سفید یا صورتی نشانه ابتلا به آن هستند. قطر این دانه‌ها معمولا 2 تا 5 میلی‌متر است و معمولا کودک مبتلا به این مشکل، از درد و سوزش شکایت نمی‌کند. البته خارش پوست، یکی از مشکلاتی است که این کودکان را آزار می‌دهد. این زایده‌ها معمولا بعد از چند هفته خود به خود محو می‌شوند و گاهی هم تا چند سال روی پوست می‌مانند. اما حتی در صورت ماندگار شدنشان، معمولا درمانی برای آنها توصیه نمی‌شود. چراکه علت اصلی ابتلا به مولوسکوم، ویروس است.

مولوسکوم عفونی یک بیماری پوستی ویروسی است

 
اگزما
اگزما از بیماری‌های پوستی است که به دلایل متفاوت پوست را مورد تهاجم قرار می‌دهد و انواع مختلفی نیز دارد.

خارش مزمن پوست، نشانه ابتلا به درماتیت آتوپیک است و اغلب کودکان با سابقه ابتلا به آلرژی دچار آن می‌شوند. خشکی و خارش، قرمزی و تحریک شدن پوست، نشانه این نوع اگزماست و گاهی خراشیدن موجب ایجاد شکاف‌هایی در پوست شده و عوارض ثانویه‌ای مثل زخم و عفونت را ایجاد کند.

درماتیت سبورییک معمولا کودکان زیر دو سال را مبتلا می‌کند و در اغلب موارد، سراغ نوزادان زیر 3 ماه می‌رود. علت ابتلا به این مشکل ناشناخته است اما تصور می‌شود که مواد موجود در عرق پوست، زمینه‌ساز آن بوده و در نواحی مثل چین زیر گردن یا زیر بغل که بیشتر عرق روی آن می‌نشیند بروز می‌کنند. این بثورات خارش ندارند و خود را با خشکی، قرمزی و کمی پوسته پوسته شدن پوست نشان می‌دهند.

درماتیت تماسی زمانی رخ می دهد که مواد خاصی مانند نیکل، مواد آرایشی و شیمیایی، کرم‌ها و مواد شوینده در اثر تماس با پوست باعث ایجاد واکنش در آن شوند. این بثورات اغلب خارش دارند و با درمان‌های موضعی آرام می‌شوند.

جوش پوشک
این بثورات اغلب با اصطلاح سوختگی ناشی از پوشک معرفی می‌شوند و به دلیل هجوم باکتری‌‌ها و قارچ‌ها، برخی نواحی زیر پوشک را قرمز و دچار خارش و سوزش می‌کنند. واکنش نشان دادن به جنس مواد به کار رفته در پوشک یا ماندن ادرار و مدفوع برای ساعات طولانی از دلایل دچار شدن به آن است. گاهی نیز اسیدی شدن ادرار و مدفوع کودک زمینه را برای دچار شدن به آن فراهم می‌کند.

عفونت‌های عمومی با بثورات گسترده
سرخچه و سرخک، آبله مرغان و رزولا هم از جمله بیماری‌هایی هستند که بثورات به عنوان یکی از عوارض متعددشان روی پوست ایجاد می‌شود. در این موارد، طی شدن دوره بیماری و درمان‌های کلی برای بهبود وضعیت کودک، به از میان رفتن سریعتر بثورات پوستی هم کمک کرده و گاهی نیز داروهای موضعی برای کاهش خارش پوست و جلوگیری از ایجاد خراش و زخم تجویز می‌شود.

منبع: ninisite.com

آبسه‌ها بسته به فضاى آناتوميکى که اشغال مى‌کنند، تقسيم‌بندى مى‌شوند

آبسه آنوركتال (anorectal abscess) به حفره ی عفونی و پر از چرک نزدیک مقعد نیز آبسه مقعدی گفته می شود. اين آبسه ممكن است درست در ناحيه سوراخ مقعدي يا به طور عمقي تر در جدار راست روده تشكيل شود. به دلیل آسیب رسیدن به غدد مترشحه داخل مقعد ناشی از عبور مدفوع خشک یا مدفوع اسهالی، این غدد ممکن است عفونی شده و آبسه مقعدی ایجاد شود.

اين بيماري در مردان و در كساني كه مبتلا به بعضي بيماري هاي گوارشي هستند بيشتر ديده مي شود.

علل بيماری آبسه مقعد
باکتري هاي شايع مثل «استافيلوکوک» و «اشرشياکولي» شايع ترين علل هستند، البته گاهي عفونت هاي قارچي نيز باعث بروز اين آبسه مي شوند.

عوامل تشديدکننده  آبسه مقعد

◊ ابتلا به بيماري گوارشي

◊ تزريق براي درمان بواسير داخلي

◊ آسيب ناشي از نوک وسيله ي «تنقيه»

◊ زخم ناشي از دفع پوسته ي تخم مرغ يا استخوان ماهي

◊ جسم خارجي

◊ بواسير بيرون زده

آبسه آنوركتال به حفره ی عفونی و پر از چرک نزدیک مقعد نیز آبسه مقعدی گفته می شود

انواع آبسه های مقعد

آبسه‌ها بسته به فضاى آناتوميکى که اشغال مى‌کنند، تقسيم‌بندى مى‌شوند:

۱. آبسهٔ دور مقعدى بلافاصله زير پوست مقعد و پائين‌ترين قسمت مجراى مقعدى ايجاد مى‌شود.

۲. آبسهٔ ايسکيورکتال، حفرهٔ ايسکيورکتال را اشغال مى‌کند؛ اين نوع شايع نيست.

۳. آبسهٔ رترورکتال (پشت مقعدى عميق) در فضاى رترورکتال قرار دارد.

۴. آبسهٔ زيرمخاطى در زير مخاط بلافاصله در بالاى مجراى مقعد قرار دارد.

۵. آبسهٔ کناره‌اى (مارژينال) در مجراى مقعدى در زير آنودرم قرار دارد.

۶. آبسهٔ پِلوى رکتال (لگنى – رکتومي، سوپرالواتور) بالاى عضلهٔ بالابرندهٔ مقعد و زير صفاق قرار دارد.

۷. آبسهٔ بين‌عضلانى بين لايه‌هاى عضلات اسفنکتر قرار دارد. آبسهٔ جانبى ممکن است از درون مثلثى که درست در پشت مقعد قرار دارد عبور کند و به‌سمت مخالف دور بزند تا يک آبسهٔ نعل اسبى تشکيل دهد.

آبسه‌ها ممکن است از فضاى بالاى لواتور، به‌سمت پائين گسترش يابند و با عبور از درون عضلهٔ لواتور به حفرهٔ ايسکيورکتال وارد شوند و آبسهٔ ساعت شنى (hourglass) تشکيل دهند. بيشتر آبسه‌ها، پس از درناژ منجر به ايجاد فيستول مى‌شوند.

ارتباط آبسه مقعدی و فیستول مقعدی

فیستول مقعدی عبارت است از یک مسیر تونل مانند کوچک که از غدد عفونی شده داخل مقعدی به پوست اطراف باسن راه پیدا می کند. فیستول مقعدی تقریبا همیشه به دنبال تخلیه آبسه مقعدی ایجاد می شود.

آبسه همیشه منجر به تشکیل فیستول مقعدی نمی شود. حدود۵۰ درصد آبسه های مقعدی منجر به تشکیل فیستول می شود. هیچ راهی برای پیشگویی این که کدام آبسه منجر به ایجاد فیستول می شود وجود ندارد اما مطالعات نشان داده اند که هرچه زمان تخلیه ابسه به تاخیر بیفتد امکان ایجاد فیستول مقعدی بیشتر می شود.

افزايش ميزان «فيبر» در رژيم غذايي مي تواند به کاهش خطر بروز يبوست کمک کند

علايم شايع آبسه مقعد

• تورم (در آبسه هاي سطحي)

• درد به هنگام لمس راست روده

• درد ضربان دار

• تب و ديگر علايم جدي تر در مورد آبسه هاي عمقي تر

• درد به هنگام اجابت مزاج

عوارض عدم درمان به موقع آبسه مقعدی

عدم درمان به موقع آبسه مقعدی باعث می شود که علائم عفونت گسترش پیدا کند و عفونت در بدن پخش شود. در صورت شدید شدن این بیماری، باید بافت های مرده در اطراف محل آبسه را برداشت.

عدم درمان به موقع آبسه در افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری قند یا افرادی که توان جسمی کمی دارند، می تواند خطر جانی هم داشته باشد.

فیستول مقعدی تقریبا همیشه به دنبال تخلیه آبسه مقعدی ایجاد می شود

ضروريات تشخيص آبسه مقعد

– درد ضربان‌دار مداوم رکتوم.

– شواهد خارجى آبسه، مانند سفتى قابل لمس و حساسيت به‌ لمس، ممکن است وجود داشته يا نداشته باشند.

– شواهد سيستميک عفونت.

درمان  آبسه مقعد

♦ «آبسه آنورکتال» با معاينه ي باليني تشخيص داده مي شود و درمان آن شامل باز کردن آبسه و تخليه ي آن است.

♦ حين جراحي از بي حسي موضعي و براي آبسه هاي عمقي تر در راست روده، معمولا از بيهوشي عمومي استفاده مي شود.

♦ بيمار بايد پس از عمل جراحي هر دو الي چهار ساعت و هر بار براي مدت بيست دقيقه در لگن يا وان حمامي که ارتفاع آب گرم در آن پانزده الي بيست سانتي متر است، بنشيند.

♦ استفاده از صفحه ي گرم کننده، لامپ گرم کننده يا کمپرس گرم براي تخفيف درد مناسب است.

♦ جلوگيري از بروز يبوست، يعني در صورت احساس اجابت مزاج از آن خودداري نکنيد، حتي اگر درد داشته باشيد. يبوست مي تواند باعث افزايش فشار روي زخم محل جراحي شود.

♦ دستورات پزشک را در رابطه با تعويض پانسمان و تميز نگاه داشتن محل جراحي رعايت کنيد.

داروها

عدم درمان به موقع آبسه مقعدی باعث می شود که علائم عفونت گسترش پیدا کند

براي اين نوع عفونت ممکن است آنتي بيوتيک يا داروي ضد قارچ و مسهل هاي نرم کننده مدفوع براي جلوگيري از يبوست تجويز شود.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري

بيمار مي تواند پس از جراحي، در زودترين زمان ممکن فعاليت هاي عادي خود را از سر بگيرد.

رژيم غذايي

افزايش ميزان «فيبر» در رژيم غذايي مي تواند به کاهش خطر بروز يبوست کمک کند.

در چه شرايطي بايد به پزشک مراجعه کرد؟

اگر شما يا يکي از اعضاي خانواده تان علايم آبسه آنورکتال را داريد يا دچار علايم جديد و غير قابل کنترل شده ايد بايد به پزشک مراجعه کنيد.

توجه داشته باشيد که داروهاي مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبي به همراه داشته باشند.

پيش‌آگهى

آبسه‌هائى که خودبه‌خود پاره مى‌شوند يا بدون برداشتن ارتباط فيستولى آنها درناژ مى‌گردند، تا زمانى‌که علت زمينه‌اى از بين نرود، به‌طور مکرر عود خواهند کرد.

افرادی که به طور منظم ورزش می‌کنند، احساس خوبی درباره خودشان دارند

ورزش آثار مفید متعددی در حفظ و ارتقای سلامت جنسی دارد. بررسی‌ها نشان داده‌اند زنان که به‌طور منظم ورزش می‌کنند، به علت خون‌رسانی بهتر به اعضای مختلف بدنشان، سلامت جنسی و لذت جنسی بیشتری را در مقایسه با زنانی که اهل ورزش نیستند، تجربه می‌کنند…

بررسی‌ها نشان می‌دهند ۳۰ دقیقه ورزش در روز نه فقط باعث بهبود سلامت جنسی می‌شود، بلکه توان و بنیه افراد را افزایش می‌دهد و باعث بهبود عملکرد قلب و گردش خون می‌شود و در نتیجه خون به بهترین نحو جریان پیدا می‌کند. حتی ورزش باعث تحریک حواس پنج‌گانه می‌شود.

ورزش‌های قلبی و عروقی، تحمل و توان فرد را بالا می‌برند و باعث می‌شوند بنیه جسمی فرد به حدی قوی شود که دیگر مانند قبل به سرعت خسته و درمانده نشود.

ورزش به تناسب اندام فرد کمک می‌کند و درنتیجه جذابیت جنسی وی بیشتر می‌شود. افرادی که به طور منظم ورزش می‌کنند، احساس خوبی درباره خودشان دارند و حس می‌کنند جذابیت آنها بیشتر و احساس رضایت آنها از وجود خود و زندگی مشترک بیشتر می‌شود.
 
ورزش و میل جنسی
ورزش از طریق کاهش استرس و هیجان‌های روانی نیز به سلامت جنسی کمک می‌کند.
 
تاثیر ورزش بر میل جنسی
نتیجه یک تحقیق، نشان داده‌ است که ۸۰ درصد مردان و ۶۰ درصد زنانی که دست‌کم هفته‌ای ۲ تا ۳ بار در یک برنامه ورزشی شرکت می‌کنند، میل جنسی‌شان بیشتر از حد میانگین است. ورزش منظم، سن جنسی افراد را کاهش می‌دهد. به عنوان نمونه، در یک مطالعه، سن جنسی در افراد ۶۰ ساله‌ای که به طور منظم شنا می‌کنند، حدود ۲ دهه کمتر از سن شناسنامه‌ای آنها است.

همچنین در یک مطالعه دیگر مشخص شد مردان بیش از ۵۰ سالی که به طور منظم ورزش می‌کنند، ۳۰ درصد کمتر از دیگر همسالان غیرفعال‌شان به ناتوانی جنسی دچار می‌شوند. افزون بر این، ورزش منظم باعث آزاد شدن مقدار زیادی ماده اندروفین در بدن می‌شود که این امر به نوبه خود باعث لذت‌ جنسی بیشتر در فرد می‌شود.

ورزش از طریق کاهش استرس و هیجان‌های روانی نیز به سلامت جنسی کمک می‌کند

از سوی دیگر، ورزش منظم باعث افزایش استقامت قلبی-عروقی و استقامت عضلانی می‌شود و رابطه زناشویی را تقویت می‌کند و باعث می‌شود فرد در این رابطه، کمتر به ضعف و خستگی دچار شود. همچنین نتایج یک تحقیق دیگر نشان داده است که یوگا تاثیر بسزایی در ارتقای سلامت جنسی مردان و بهبود قوای جنسی و میل جنسی آنها دارد.
 
نسخه‌ای برای ارتقای سلامت جنسی
برای بهره‌مند شدن از آثار سودمند ورزش در سلامت عمومی و سلامت جنسی، بهتر است در یک برنامه ورزشی مبتنی بر اصول علمی شرکت کنید. البته نباید فراموش‌ کرد که نسخه ورزشی هر فرد همانند نسخه دارویی او باید دقیقا براساس ویژگی‌ها، نیازها و عوامل‌ جسمانی و فیزیولوژیک وی تجویز شود.

ناگفته نماند که همه افراد، به ویژه افرادی که سن بیش از ۴۵ سال دارند یا به بیماری خاصی دچارند، باید پیش از شروع یک برنامه ورزشی حتما با یک متخصص پزشکی ورزشی مشورت کنند تا برنامه ورزشی مناسب و متناسب با شرایط جسمانی و فیزیولوژیک خود را دریافت کنند.

منبع: varzeshebanovan.com

 بزرگ ترین عادت سالم برای همه خانم‌ها، انجام تمرینات ورزشی مرتب است

توصیه های مهم برای سلامت زنان
هرچند واقع گرایانه نیست که فرض کنیم بیشتر خانم‌ها می‌توانند هر شب در منزل غذای ارگانیک تهیه کنند، هر روز ساعت هفت صبح تمرینات ورزشی انجام بدهند و یا براحتی همه رسانه‌های اجتماعی را کنار بگذارند. با این حال راه‌های واقع گرایانه ای برای ایجاد عادت‌های سالم وجود دارند.

تمرینات ورزشی کوتاه و منظم داشته باشید
لازم به گفتن نیست که بزرگ ترین عادت سالم برای همه خانم‌ها، تمرینات ورزشی مرتب حتی به مدت کوتاه است. شواهد فزاینده ای وجود دارند که نشان می‌دهند ورزش‌های کوتاه اما مستمر، فواید زیادی برای سلامتی دربردارند. به عنوان مثال، براساس مطالعه‌ای که درAmerican Journal of Sports Medicine منتشرشد، قدم زدن کوتاه پس از یک شام مفصل، در کاهش سطح چربی و تری گلیسیرید خون، مؤثرتر از جلسات طولانی تمرینات ورزشی است.

مصرف شکر را قطع کنید
اگر امروز می‌خواهید چیزی را از رژیم غذایی خود حذف کنید، بگذارید آن چیز شکر باشد. شکر هیچ گونه ماده مغذی، پروتئین، چربی سالم یا هیچ گونه آنزیمی ندارد و خالی از کالری بوده و تأثیرات مخربی بر سلامت ما می‌گذارد.

صبح‌ها این نوشیدنی سالم را بنوشید
صبح‌ها پیش از هرچیز یک لیوان آب ولرم با مقداری آبلیمو (و اگر توانستید مقداری فلفل قرمز) بنوشید. این نوشیدنی ارگان‌های بدن را به کار می‌اندازد. آبلیموی تازه و فلفل قرمز هر دو دارای خواص ضد قارچی و سم زدایی بوده و سیستم ایمنی را تقویت می‌کنند. آبلیمو همچنین بهترین ابزار طبیعی برای کمک به تنظیم دستگاه گوارش و از بین بردن باکتری‌ها و تصفیه آن است.

از رتینول استفاده کنید
به جای صرف پول روی آخرین کرم‌های ضد پیری پوست، از پزشکتان بخواهید تولیدات خوبی از «رتینول» (خالص ترین شکل ویتامین A) را برای از بین بردن چین و چروک صورت شما تجویز کند. رتینول تنها چیزی است که می‌تواند واقعاً مؤثر باشد.

به هنگام سیری چیزی نخورید
خوردن بدون فکر، چاقی و احساس سیری ناپذیری را به دنبال دارد. مطمئن شوید وقتی چیزی می‌خورید که بدنتان به شما می‌گوید، از نظر جسمی به غذا نیاز دارید، نه زمانی که خسته، پر استرس و نگران هستید.

مصرف گوشت را کاهش دهید
مطالعات دانشگاه «هاروارد» نشان می‌دهد، حذف گوشت-حتی حذف یک وعده در هفته- خطر حملات قلبی را تا 19 درصد کاهش می‌دهد. ثابت شده است که یک رژیم غذایی حاوی مقادیر زیاد گوشت قرمز و دیگر گوشت‌های فراوری شده، خطر دیابت، چاقی و دیگر مشکلات سلامت را افزایش می‌دهند. سعی کنید یک روز در هفته را به طور کامل به سبزی‌های تازه، میوه‌ها، حبوبات، غلات و دانه‌ها اختصاص بدهید.

رژیم غذایی حاوی مقادیر زیاد گوشت قرمز خطر ابتلا به دیابت را افزایش می دهد

مصرف کلروفیل مایع را در نظر داشته باشید
کلروفیل، رنگ دانه ای به رنگ سبزتیره است که در گیاهان یافت می‌شود، اما فواید شگفت انگیزی نیز برای انسان‌ها دارد. ساختار مولکولی کلروفیل شبیه هموگلوبین (ماده مسؤول انتقال اکسیژه به سراسر بدن) است. مصرف روزانه فقط یک قاشق چایخوری کلروفیل مایع، گلبول‌های قرمز خون و سطح انرژی را افزایش می‌دهد، بوی بد بدن را رفع کرده و از سرطان جلوگیری می‌کند. این ماده همچنین سطح منیزیم، ویتامین‌ها، فولیک اسید، آهن، کلسیم و پروتئین بدن را افزایش می‌دهد.

رایحه پرتقال استشمام کنید
مطالعات متعددی نشان داده‌اند، رایحه پرتقال استرس را کاهش داده و روحیه را تقویت می‌کنند. سعی کنید هر روز در وعده صبحانه پرتقال تازه مصرف کرده و بوی آن را استشمام کنید. چندبار در هفته، مالیدن مقداری روغن پرتقال به مچ‌ها، می‌تواند مفید باشد.

به هنگام گرسنگی خرید نکنید
خرید خوار و بار را هرگز به هنگام گرسنگی شدید انجام ندهید، زیرا در چنین حالتی، بدون شک شروع به خرید اقلامی می‌کنید که در حالت عادی هرگز تمایلی به خریدشان ندارید.

کمی بیشتر آشپزی کنید
شاید غیرواقع گرایانه باشد اگر انتظار داشته باشیم خانم‌های پرمشغله، برای همه وعده‌های غذایی، آشپزی کنند، اما به طور قطع، بیشتر آشپزی کردن بر سلامت کلی آن‌ها تأثیر خواهد گذاشت. یک راه واقع گرایانه شاید این باشد که دست کم یک شام بیرون آخرهفته را با یک غذای خوشمزه خانگی جایگزین کنید.

رژیم رسانه اجتماعی بگیرید
علم نشان داده است، وابستگی هرچه بیشتر ما به رسانه‌های اجتماعی به معنای تنهاتر شدن، خودشیفته تر شدن و افسرده تر شدن بیشتر ماست. به این دلیل است که هرچقدر زمانی را که در فیس بوک، توییتر، اینستاگرام و پینترست می‌گذرانید، کاهش دهید، در واقع سطح اضطراب را در خودتان کاهش داده و عزت نفستان را تقویت می‌کنید.

درمان عفونت واژن با استفاده از سیر

مصرف سیر برای عفونت واژن یکی از راه های درمان خانگی عفونت واژن می‌باشد. یک حبه سیر می‌تواند به راحتی عفونت ناشی از مخمرها را از بین ببرد. اگر عفونت در مراحل اولیه باشد راحت‌تر درمان می‌شود.

روش اول درمان عفونت واژن با استفاده از سیر:
یک حبه سیر تازه بردارید و پوسته رویی آن‌را بگیرید و هنگام خواب، حبه سیر را در واژن قرار دهید. صبح وقتی بیدار می‌شوید سیر را در آورید و دور بیاندازید. سیر باعث می‌شود که ترشحات واژنی رقیق‌تر و آبکی‌تر شود.

انجام این روش برای یک شب، کافی است و عفونت واژن را کامل برطرف می‌کند ولی گاهی باید این کار را یک شب دیگر هم تکرار کرد؛ تا جایی‌که دیگر خارش و سوزش کاملا از بین می‌رود. دلیل این‌که این روش درمانی در هنگام خواب انجام می‌گیرد این است که بین واژن و دهان رابطه است. این امر سبب می‌شود تا با قرار گرفتن حبه سیر در واژن، مزه سیر در دهان جریان پیدا کند. برای بیشتر مردم، تحمل این بوی تند بسیار سخت است به همین دلیل توصیه می‌شود که این اقدام درمانی در هنگام خواب انجام گیرد.

نکات مهم در خصوص استفاده از سیر:
- یک حبه سیر را از بوته جدا کنید و پوسته رویی آن‌را بگیرید. آن‌را به دونیم تقسیم کنید. از داخل آن یک نخ رد کنید تا بتوانید بعدا به راحتی آن‌را بیرون بی‌آورید.

- یک نیمه آن‌را شب، هنگام خواب در واژن قرار دهید. اغلب زنان به محض انجام این کار در دهان خود مزه سیر را احساس می‌کنند به همین دلیل توصیه می‌شود که این اقدام در هنگام روز و بیداری صورت نگیرد.

- سیر ممکن است با مدفوع صبح دفع شود ولی اگر این اتفاق نیافتد اکثر خانم‌ها راحت‌تر هستند که انگشت خود را در دهانه واژن بچرخانند و سیر را خارج کنند. به یاد داشته باشید که سیر هیچ وقت از دهانه رحم وارد رحم نمی‌شود؛ گم هم نمی‌شود. فقط ممکن است بین دهانه رحم و لبه واژن برود.

- بیشتر وقت‌ها تا زمانی‌که سیر در واژن است همواره مزه سیر در دهان احساس می‌شود. پس اگر هنوز هم مزه آن را احساس می‌کنید به این معنی است که هنوز آن را کامل از واژن خارج نکرده اید. برای بیشتر زنان، اولین مرتبه انجام این کار و خارج کردن سیر دشوار است.

- برای راحت خارج نمودن سیر، قبل از قرار دادن آن در واژن، کمی نخ از درون حبه رد کنید. شما که دل‌تان نمی‌خواهد خود را اذیت کنید! پس به آرامی و با ملایمت این کار را انجام دهید و حواس‌تان باشد تا ناخن‌های بلند در بدن ایجاد خراش نکنند.

روش دوم درمان عفونت واژن با آب سیر، گوجه فرنگی و هویج
این دستور برای درمان عفونت واژن با سیر و بخصوص در دوران بارداری توصیه می‌شود. عدم تعادل هورمونی و درنتیجه بروز عفونت در دوران بارداری در زنان شایع می‌باشد. مراحل زیر را دنبال نمائید:

2 تا 4 دانه حبه سیر پوست کنده را به همراه یک عدد هویج، یک عدد ساقه کرفس و دو عدد گوجه فرنگی در مخلوط کن بریزید.

ترکیبات فوق را انقدر مخلوط کنید تا شبیه به اسموتی شده و مقداری نمک و فلفل به آن بیفزایید، ترکیب حاصله را بخوبی بهم بزنید و آن را هر روز به همراه صبحانه میل کنید.

کودکان بیمار، فاقد قسمت جلوی مغز و نیمکره های مغزی می باشند 

آنانسفالی (Anencephaly) یک اختلال مغزی است که به دلیل بروز نقص در کانال عصبی و عدم بسته شدن در انتهای این کانال پدید می آید. این بیماری طی روز ۲۳ تا ۲۶ بارداری ایجاد می شود.

در این بیماری قسمت عمده مغز و جمجمه نوزاد تشکیل نمی شود. تحقیقات نشان می دهد که نوزادان دختر بیشتر دچار این اختلال قرار می گیرد.

علل آنانسفالی

عامل بوجود آورنده ی این بیماری ناشناخته می باشد و الگوی ژنتیکی شناخته شده ای برای آن هنوز تشخیص داده نشده است. تحقیقات نشان می دهد مادرانی که داروهای ضد صرع مصرف می کنند و نیز دارای دیابت وابسته به انسولین هستند (دیابت نوع 2)، بیشتر احتمال دارد که فرزندشان دچار آنانسفالی شود. مشاوره ژنتیک می تواند برای جلوگیری از بروز این بیماری مفید باشد.

مصرف کافی اسید فولیک (فولات) در دوران بارداری و قبل از آن توسط خانم ها می تواند از بروز این بیماری پیشگیری کند پزشکان برای مادرانی که در بارداری قبلی، کودکشان مبتلا به این اختلال شده است، دوز بالای اسیدفولیک یعنی روزانه 4 میلی گرم را تجویز می کنند.

در بیماری آنانسفالی قسمت عمده مغز و جمجمه نوزاد تشکیل نمی شود

این بیماری می تواند در اثر مجاورت مادر باردار با عوامل سمی از جمله اورانیوم، جیوه و نیکل نیز ایجاد شود. مجاورت با اورانیوم علاوه بر این اختلال، باعث ایجاد ناهنجاری های خطرناکی دیگر نیز می شود. تحقیقات بسیاری نشان داده است که بیماری های ژنتیکی می تواند با این اختلال در ارتباط باشد.

علائم آنانسفالی

کودکان بیمار، فاقد قسمت جلوی مغز و نیمکره های مغزی می باشند و اختلال شناختی و درکی زیادی دارند. مقدار کمی از بافت مغز هم که باقی مانده، با استخوان جمجمه پوشیده نشده است و دیده می شود.

این نوزادان معمولا نابینا، ناشنوا و فاقد هوشیاری هستند و درد را احساس نمی کنند. با اینکه ساقه ی مغز در آنها وجود دارد، عملکرد های مغزی مانند هوشیاری و عملکردهای رفلکسی مانند تنفس و پاسخ دهی به صدا و لمس در آنها وجود ندارد.

تشخیص آنانسفالی

این اختلال قبل از تولد از طریق سونوگرافی قابل تشخیص است. غربالگری با آلفا فتوپروتئین و سونوگرافی می تواند برای غربالگری بیماری اسپینابیفیدا و آنانسفالی مفید واقع شود.

مصرف کافی اسید فولیک در دوران بارداری و قبل از آن می تواند از بروز این بیماری پیشگیری کند

درمان آنانسفالی

درمان استانداردی برای این بیماری وجود ندارد. بیشتر جنین های مبتلا به آناسفالی زنده متولد نمی شوند و 55 درصد آنها سقط می گردند. اگر هم جنین بیمار زنده متولد شود، در طی چند ساعت و یا چند روز، به دلیل ایست قلبی می میرد.

 
دیسک کمر بطور طبیعی در حد فاصل مهره های کمر وجود دارد. وقتی دچار فتق یا بیرون زدگی دیسک می شود بیمار دچار علائمی مثل کمر درد یا درد تیرکشنده از کمر به اندامهای تحتانی می شود بطوریکه با فعالیت تشدید گردیده و با استراحت بهبود نسبی پیدا می کند.

گاها بیمار فقط کمر درد و یا درد تیرکشنده به پاها را دارد ولی اغلب هر دو علامت با هم وجود دارند.

درمان اولیه شامل استراحت، داروها، فیزیوتراپی و غیره می باشد.

در بیمارانی که درمان اولیه با شکست مواجه می شود درمانهای پیشرفته تری مثل درمانهای نیمه تهاجمی و یا جراحی لازم خواهد بود.

جالب است بدانید که حدود 95% دیسکهای کمر به درمان جراحی نیاز ندارند و با درمانهای ابتدایی یا کمتر تهاجمی بهبود می یابند بنابراین بطور کلاسیک درمانهای فتق دیسک کمر شامل موارد زیر است:

1- درمانهای ابتدایی (استراحت، دارو، فیزیوتراپی، آب درمانی و ...)
2- درمانهای کمتر تهاجمی مثل لیزر دیسک کمر، تزریق اوزون داخل دیسک، تزریق دیسکوژل داخل دیسک و تزریق کورتون در فضای ابی دورال
3- روشهای تهاجمی مثل جراحی باز و جراحی میکروسکوپی – جراحی آندوسکوپی

همانطورکه قبلا هم اشاره شد تنها 5% از دیسکهای کمر که پارگی شدید دارند نیاز به جراحی باز خواهند بود و بسیاری نیاز به جراحی نیستند و با درمانهای کمتر تهاجمی مثل لیزر و اوزون و دیسکوژل بدون برش جراحی و بدون بیهوشی بهبود می یابند.

در این قسمت می خواهیم راجع به این درمانهای کمتر تهاجمی که امروز در دسترس بسیاری از بیماران قرار دارد صحبت کنیم.

لازم بذکر است انتخاب نوع درمان در اختیار پزشک است و براساس سن بیمار وضعیت پارگی دیسک و نوع علائم بیمار ممکن است روشهای خاصی انتخاب شود درمانهای کمتر تهاجمی که شامل لیزر دیسک و تزریق اوزون و دیسکوژل می باشد بدون برش جراحی به روی بدن بیمار و بدون بیهوشی و تنها با یک سوزن بلند انجام میشود و میزان پاسخ دهی بیماران معمولا" بالای 70% می باشد، طی انجالم پروسه که در اتاق عمل و تحت بی حسی موضعی انجام می شود بیمار زیر دستگاه رادیولوژی پرتابل (CARM) قرار می گیرد و پزشک به کمک یک سوزن باریک و تحت هدایت CARM وارد فضای دیسک می شود، بیمار بلافاصله پس از انجام پروسه مرخص می شود و می تواند به منزل برود و در حدود دو هفته استراحت کند شروع اثر این درمانها از یک هفته تا یک ماه متغیر خواهد بود و بیمار به مدت دو ماه از فعالیت بدنی شدید منع می شود تا بهبودی مناسب ایجاد شود.

در صورتی که تنگی‌نفس با ورزش کردن و یا فعالیت بدنی بدتر شود به پزشک مراجعه کنید 

اکسیژن مهمترین ماده برای عملکرد سالم تمام اجزای بدن است و حتی منجر به پیشگیری از سرطان می شود. به یاد داشته باشید که سلول های سرطانی در یک محیط اسیدی و کم اکسیژن رشد می کنند.

از آن جایی که سلول ها نمی توانند بیش از چند دقیقه به اندازه کافی اکسیژن ذخیره کنند، بدن به یک منبع ثابت اکسیژن در محیط زیست خود نیاز دارد. چندین روش طبیعی مانند سلول های بنیادی برای افزایش اکسیژن در خون وجود دارد که می توان با آنها از اثرات مخرب اکسیژن پایین در خون جلوگیری کنید و سلامت خود را حفظ کرد.

علل کاهش اکسیژن خون

انسداد مجرای تنفسی

کم‌خونی

سندرم اضطرار تنفسی حاد

برخی داروها مثل داروهای نارکئتیک (اعتیاد آور) و داروهای بیهوشی که میزان تنفس را پایین می‌آورند .

بیماری قلبی مادرزادی (که از هنگام تولد نوزاد وجود دارد)

بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD)

آمفیزم

ارتفاعات بالا

بیماری ریوی درون شبکه‌ای

پنومونی

آسیب قلب و ریه در اثر فشار زیر آب ( غواصی)

آدم ریوی

آمبولی ریوی

برای افرادی که به بیماری مزمن انسدادی ریه دچار هستند توانایی دریافت اکسیژن یک کشمکش همیشگی است. اگر تنفس عادی برای شما و یا یکی از نزدیکان شما دشوار است این راهکارها را انجام دهید:

1) هوای تازه

منوکسید کربن و فلوراید با مقدار اکسیژنی که بدن دریافت می کند و به جریان خون منتقل می شود تداخل دارد. اگر امکان دارد هوای تازه را دریافت کنید، به ویژه در فضاهای باز که آلودگی و دود خودروها و گاز آلاینده ها و سایر مواد شیمیایی کمتر است. با تصفیه کننده های طبیعی مثل: چراغ سنگ نمک، شمع های مومی و زغال بامبو برای پاک و تمیز نگه داشتن هوای خانه استفاده کنید.

ورزش باعث افزایش رشد عروق خونی جدید می شود

2) ورزش

دریافت مقادیر کافی ورزش در روز، به ویژه زمانی که ضربان قلب شما برای حداقل ۳۰ دقیقه افزایش می یابد، می تواند سطح اکسیژن را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. به این دلیل که پاسخ های فیزیولوژیکی توسط مغز کنترل می شود. پیاز مغز تنفس را در زمان خیلی از فعالیت ها مثل خواب، ورزش و غذا خوردن را تنظیم و کنترل می کند. وقتی ورزش می کنید، سلول ها بیش از هر کار کم تحرک دیگری اکسیژن مصرف می کنند تا جایی که دی اکسید کربن زیاد می شود و مغز درخواست تولید اکسیژن توسط سلول ها را افزایش می دهد. ورزش همچنین باعث افزایش رشد عروق خونی جدید می شود و می تواند فشار خون را در افراد مبتلا به فشار خون و دیابت نوع ۲ کنترل کند.

3) مصرف آنتی اکسیدان ها

مصرف آنتی اکسیدان به بدن اجازه می دهد که از اکسیژن مؤثرتر استفاده کند و مقدار مناسبی از آن وارد خون شود. آنتی اکسیدان ها شامل ویتامین A، ویتامین C و کوآنزیم Q10 می شوند. نمونه هایی از خوراکی هایی که سرشار از آنتی اکسیدان هستند شامل ذغال اخته، لوبیا قرمز، کنگر قرمز، کنگر فرنگی، توت فرنگی، آلو، توت سیاه و بلوبری؛

4) خودداری از مصرف الکل و دخانیات

الکل و دخانیت و مواد مخدر بر سطح اکسیژن در خون اثر می گذارد. با مصرف این مواد روند اکسیژن رسانی (اکسیداسیون) که برای سوخت و ساز بدن لازم است نا به سامان می شود و باعث نابودی آن می گردد. اگر می خواهید اثرات زیانبار بر بافت بدن و اندام خود را به حداقل برسانید، از مصرف الکل و مواد مخدر و دخانیات دوری کنید.

مصرف آنتی اکسیدان به بدن اجازه می دهد که از اکسیژن مؤثرتر استفاده کند 

5) سبزیجات بخورید

کلروفیل یا سبزینه، ماده مغذی گیاهی است که رنگ سبز را به گیاهان می‌دهد و شباهت زیادی به مولکول‌های هموگلوبین دارد. آهن منابع گیاهی به تقویت خون کمک می‌کند.

یکی از روش‌های دیگر برای تصفیه خون استفاده از ریشه قاصدک به صورت دمنوش می‌باشد.

بدن برای اینکه به‌درستی کار کند، بایستی میزان مشخصی از اکسیژن توسط جریان خون به سلول‌ها و بافت‌های بدن برسد.

وقتی میزان اکسیژن خون به کمتر از حد طبیعی کاهش پیدا کند، هیپوکسمی یا هیپوکسیما رخ می‌دهد و شما دچار تنگی‌نفس خواهید شد.

6) مصرف اسیدهای چرب ضروری

اسیدهای چرب مانند ویتامین F افزایش اکسیژن هموگلوبین در جریان خون را به عهده دارند. بدن نمی تواند اسیدهای چرب ضروری لینولنیک و اسید آلفا لینولنیک را تولید کند بنابراین شما نیاز دارید خوراکی هایی بخورید که حاوی این مواد هستند. روغن آفتابگردان، روغن کانولا، روغن گلرنگ حاوی اسید لینولینک است و برای اسید آلفالینولنیک سودا، گردو و دانه کتان منابع خوبی هستند.

7) تنفس مناسب

درست نفس نکشیدن ممکن است اکسیژن خون را تا ۲۰ درصد کاهش دهد. تنفسی که اکسیژن کمی را دریافت می کند هم می تواند اکسیژن جریان خون را کاهش دهد. سطح اکسیژن خون خود را با تمرین تنفس عمیق بهبود بخشید. این تمرین ها انرژی را بیشتر می کند، پاکسازی ریه ها را انجام می دهد و باعث افزایش اکسیژن در خون می شود.کمبود اکسیژن در خون، هیپوکسمی نام دارد و می تواند منجر به اضطراب، خستگی، سردرد و در موارد شدید کما و مرگ شود. سطح اکسیژن خون خود را با تمرین تنفس عمیق بهبود ببخشید. این تمرین ها انرژی را بیشتر می کند، پاکسازی ریه ها را انجام می دهد و باعث افزایش اکسیژن در خون می شود.

وقتی شما آرام هستید میزان دریافت اکسیژن افزایش می یابد

8) آرام باشید

تکنیک های تمدد اعصاب می تواند به افرادی که بیماری مزمن انسدادی ریه دارند کمک کند. وقتی شما آرام هستید تنفس عمیق آسان تر می شود، سطح اضطراب پایین می آید و میزان دریافت اکسیژن افزایش می یابد. شما با مدیتیشن، یوگا، تمرین تفکر مثبت و نوشتن افکار خود کمک کنید که آرامش ایجاد شود تا تنفس و دریافت اکسیژن بهبود یابد.

9) ویتامین B مصرف کنید

این گروه از ویتامین‌ها از جمله  B12  –  B6 و فولات برای کاهش  میزان هوموسیستئین با انسداد سرخرگ‌ها و بیماری قلبی ارتباط داده شده است‌. بنابراین کنترل آن حیاتی است. 

10) نوشیدنی های سالم

نگه داشتن بدن در وضعیت هیدراته (آب رسانی به بدن) کار سختی به نظر می آید اما این کار به حفظ سطح اکسیژن بدن کمک زیادی می کند. همه می دانیم که مولکول های آب یا H2O از دو اتم اکسیژن تشکیل شده است پس نوشیدن آب به اندازه کافی کمک می کند بدن هیدراته شود. وقتی که بدن هیدراته شود خون به راحتی می تواند مواد مغذی و به ویژه اکسیژن را به همه نقاط بدن برساند.

اگر می توانید مایعات دیگر را بنوشید و همچنین می توانید آب میوه های تازه و ترکیب های گوناگون را هم امتحان کنید. از آنجا که میوه ها و سبزیجات تازه سرشار از ویتامین، مواد معدنی و آنتی اکسیدان هستند، آنها را در مخلوط کن یا آب میوه گیری بریزید و آبشان را بگیرید و بنوشید زیرا با این کار هضم آنها راحت تر خواهد بود.

گیاهان می توانند به طور طبیعی اکسیژن خانه را افزایش دهند

11) طبیعی و تازه بمانید.

جایگزین های طبیعی برای افزایش اکسیژن می تواند در خانه شما باشد. گیاهانی مثل: نخل اریکا، گیاه ماری، گیاه پاچیرا، گل چمچه ای، گیاه ژربرا و یا گیاه آگلونما در فضای خانه نگهدارید. این گیاهان می توانند به طور طبیعی اکسیژن خانه را افزایش دهند.

12) برای جذب اکسیژن غذا بخورید

افرادی که دچار بیماری مزمن انسدادی ریه هستند با مصرف بعضی مواد خوراکی مثل لبنیات و انواع کلم (به ویژه کلم بروکلی) می توانند علائم بیماری را کم کنند. غذای تازه بخورید، سبزیجاتی مانند اسفناج، فلفل، سیب زمینی، هویج و لوبیا سبز را بخارپز استفاده کنید. البته که باید پیش از شروع هر رژیم غذایی آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

مصرف نمک را کم کنید تا نفخ از بین برود و نیاز به نوشیدن آب بیشتر نداشته باشید. گیاهان خشک و ادویه هایی مانند نعناع، پونه و زردچوبه را جایگزین نمک کنید چون اکثر گیاهان برای ریه ها مفید است. وقتی ریه های شما برای تنفس کمتر مشکل داشته باشند اکسیژن بیشتری دریافت می کنید و حس بهتری خواهید داشت.

اکسیژن مهمترین ماده برای عملکرد سالم تمام اجزای بدن است

13) دریافت آهن کافی

آهن در مولکول‌های هموگلوبین وجود دارد، در نتیجه برای تولید خون سالم و غنی ضروری است. بیشتر زنان قبل از یائسگی با کمبود آهن مواجهند و شاید نیاز باشد که از مکمل استفاده کنند‌. از آن جا که مصرف بیش از حد قرص آهن می‌تواند خطرناک باشد، قبل از مصرف مکمل آزمایش را انجام دهید. برخی منابع غذایی آهن شامل عدس، لوبیا، سبزیجات، گوشت قرمز و ….. است.

14) سلول های بنیادی

اکسیژن برای عملکرد بدن و تمام اجزاء آن مفید است. با این حال، برای کسی که بیماری مزمن انسدادی ریه دارد دریافت اکسیژن کافی بسیار دشوار است. سلول های بنیادی توانسته سطح اکسیژن بدن خیلی از افراد را بالا ببرد و باعث تنفس راحت تر و بهبود کیفیت کلی زندگی آنها شود. سلول های بنیادی می توانند بافت ریه را التیام دهند و عملکرد آن را بهتر کنند. با این کار دی اکسید کربن از ریه ها خارج می شود و اکسیژن کافی به شکل مؤثرتری به ریه ها می رسد.

 مراجعه به پزشک

پزشک با اندازه‌گیری میزان اکسیژن موجود در خون سرخرگ‌ها مشخص می‌کند که آیا شما دچار کمبود اکسیژن خون شده‌اید یا خیر؟

در شرایطی که دچار تنگی‌نفس شدید به طور ناگهانی، تنگی‌نفس همراه با سردرد‌، بی‌خوابی، تجمع مایعات در بدن و سرفه در ارتفاعات بالا به اورژآنس زنگ بزنید.

و در شرایط زیر فوراً نزد پزشک بروید:

تنگی‌نفس که با ورزش کردن و یا فعالیت بدنی بدتر شود.

پریدن ناگهانی از خواب همراه با تنگی‌نفس یا احساس خفگی که می‌تواند از علائم آپنه خواب عبارتست از قطع و وصل شدن تنفس در حین خواب.