پاتوق عسل

غار درفک گیلان

آشنایی با غار درفک گیلان
زیبایی های استان گیلان بر کسی پوشیده نیست. تعداد زیادی از مردم ایران، وقتی اسم تعطیلات به گوششان می خورد، به یکباره حال و هوای سفر به گیلان به سرشان می زند و برای نیل به این مقصود دل به جاده می سپارند. طبیعت این استان بکر و بسیار متنوع است. در گیلان سواحل زیبایی وجود دارد که می توانید در آن ها استراحت کنید و آفتاب بگیرید. جنگل های انبوهی وجود دارد که می توانید در آن ها بساط کنید و خاطراتی خوش برای خود رقم بزنید. در اینجا کوهستان های مرتفع، دشت های خرم، رودخانه های خروشان، آبشارهای بلند و غارهای عجیب و غریب هم جای خوش کرده اند. امروز قصد داریم با یکی از این غارهای شگفت انگیز و عجیب و غریب آشنا شویم.

دهانه غار درفک گیلان

غار درفک کجاست؟
غار درفک در منطقه شکار ممنوع درفک، در شهرستان رودبار استان گیلان قرار گرفته است. فاصله این غار که در بخش خورگام رودبار و رو به روی رستم آباد قرار گرفته است، از شهر رشت حدود ۵۰ کیلومتر است. درفک در حقیقت نام قله ای بسیار معروف در ۲۷ کیلومتری شمال شرقی شهرستان رودبار گیلان است که هر ساله تعدا زیادی از کوهنوردان حرفه ای برای فتح آن به این استان سفر می کنند. در دامنه های این کوه بلند، غاری یخی قرار دارد که دامداران این ناحیه از آن برای تامین یخ و آب مورد نیازشان استفاده می کنند.

غار درفک از سمت جنوب به ارتفاعات شهرستان رودبار و از سمت شمال به جنگل های رودخانه سفید رود و رودخانه فیرارود محدود می شود. ارتفاع این غار از سطح دریا بیش از ۲۴۰۰ متر است که این منطقه را به ناحیه ای سرد و برف گیر در فصول سرد سال تبدیل کرده است.

غار درفک یکی از جاذبه های دیدنی گیلان

منطقه درفک از سال ۱۳۷۴ از طرف سازمان حفاظت محیط زیست کشور به منطقه شکار ممنوع درفک تبدیل شد. این منطقه وسعتی حدود ۹۹ هکتار دارد و از مناطقی با پوشش جنگلی، کوهستانی و مرتعی تشکیل شده است. تنوع زیستی این منطقه، آن را به یکی از مناطق مهم استان گیلان از منظر محیط زیستی تبدیل کرده است. حیوانات و گیاهان زیادی در این منطقه زندگی می کنند. از جمله مهم ترین گونه های حیوانی منطقه شکار ممنوع درفک می توان به سمور، گربه جنگلی، گراز، شغال، خرس قهوه ای، پلنگ، مارال، شوکا و رودک اشاره کرد. درختان افرا، صنوبر، تمشک، بلوط، شمشاد، گردو، شیردار، پلت، لرگ و ممرز هم از جمله گونه های مهم گیاهی این منطقه هستند.

غار درفک گیلان یکی از غارهای شگفت انگیز

مشخصات غار درفک
از غار درفک به عنوان یخچال طبیعی استفاده می شود، چرا که در تمام ایام سال، حتی در گرم ترین روزهای فصل تابستان برف و یخ را درون خود نگه می دارد. به همین دلیل است که چوپانان این منطقه از این غار برای تامین آب مورد نیازشان استفاده می کنند. غار درفک دهانه نسبتا پهناوری دارد، اما ارتفاع این دهانه بسیار کم است و برای ورود به آن نیاز به تجهیزات غار نوردی و یخ نوردی خواهید داشت. این غار شگفت انگیز طولی حدود ۱۰۰ متر و عرضی حدود ۴۰ دارد. این غار در فهرست آثار طبیعی ملی ایران به ثبت رسیده است.

در بلندای این منطقه، قله آتشفشانی درفک قرار دارد. این قله ۲۷۰۵ متر ارتفاع دارد و یکی از قلل پر تردد سلسله جبال البرز محسوب می شود. دهانه آتشفشانی این قله به عنوان بزرگترین دهانه آتشفشانی کشور شناخته می شود. تماشای طلوع خورشید از بلندای این قله به حدی زیباست که بسیاری از کوهنوردان برای تماشای آن یک شب را بر فراز قله کمپ می کنند. آورده اند که نام این قله در حقیقت دال فک است که به زبان تاتی معنی آن آشیانه نوعی پرنده مانند عقاب می شود.

غار درفک گیلان

در نزدیکی غار درفک، یک غار آهکی زیبا به نام نوچاه هم وجود داشته است که گویا بر اثر زلزله سال ۶۹ اکثر قسمت های آن از جمله دهانه اش از بین رفته اند. در گذشته ای نه چندان دور، مردمان این منطقه در اطراف این غار شمع روشن می کردند. چرا که عقیده داشتند این منطقه محل دفن شدن ۴ امام زاده است. مردمی که در این منطقه زندگی می کردند، برف و یخ موجود در این غار را درون سطل هایی چوبی به اسم لاوار می ریختند تا آب شوند. سپس از آن به عنوان آب شرب خود و احشامشان و همچنین آب مورد نیاز برای شستشو استفاده می کردند.
برخی نیز عقیده داشتند که آب این یخ ها و برف ها شفا بخش است. به همین منظور این یخ ها را از مسیر های سخت و طولانی به رشت می رساندند و آن را می فروختند.

غار درفک گیلان

در شهرستان رودبار گیلان علاوه بر غار درفک، جاذبه های طبیعی و تاریخی دیگری هم وجود دارند که از آن ها می توان به غار دربند رشی، سرو هزار ساله هرزویل، روستای داماش، آبشار کلشتر، آب گرم لویه، روستای انبوه، فیلیده رودبار، امامزاده طاهر رستم آباد، پل خشتی لوشان، رودخانه سپید رود، امام زاده محتشم اسطلخ جان، تپه باستانی مارلیک، آبشار زیبای لونک و هزاران هکتار جنگل ها و مراتع سرسبز را نام برد.

غار درفک گیلان

بهترین فصل سفر به قله درفک
منطقه درفک، ارتفاع نسبتا زیادی دارد و در فصول سرد سال پوشیده از برف و یخ است. بنابراین بهترین فصل سفر به این منطقه از اواسط فصل بهار تا اواخر تابستان است.

منبع: eligasht.com

حمام تاریخی سلطان امیراحمد، نمونه ای از منحصر بفردترین حمام های ایران از نظر معماری و تزئینات با وسعت 1102 متر مربع در شهر باستانی کاشان واقع شده است. قدمت این حمام به دوران سلجوقیان و قاجار باز می گردد. یکی از موارد مهم این بنا، آهک و گچ بری هایی است که تعداد 17 لایه مرمتی آن، بیانگر قدمتش میباشد از دیگر شاهکارهای بنا، بام زیبای آن می باشد.

 حمام تاریخی سلطان امیر احمد

  حمام تاریخی سلطان امیر احمد

  حمام تاریخی سلطان امیر احمد

  حمام تاریخی سلطان امیر احمد

  حمام تاریخی سلطان امیر احمد

  حمام تاریخی سلطان امیر احمد

  حمام تاریخی سلطان امیر احمد

  حمام تاریخی سلطان امیر احمد

 حمام تاریخی سلطان امیر احمد

منبع:tebyan.net

 معبد داش کسن یکی از بی نظیرترین معابد سنگی ایران است؛ معبدی با طرح اژدها که وقتی گردشگران آن را می بینند تصور می  کنند با معبدی چینی روبرو هستند اما این اثر تاریخی یادگاری از دوره ایلخانیان است
بنایی صخره ای در زنجان، مشهور به معبد داش کسن در 10 کیلومتری جنوب شرقی سلطانیه، در نزدیکی روستای ویر، از توابع همین بخش قرار گرفته است. این مجموعه در محوطه ای به شکل مستطیلی ناقص، به طول 400 متر و عرض 50 تا 300 متر دیده می شود.
درون این مجموعه، سه غار نسبتا عمیق در دل کوه کنده شده است که کنده کاری های زیبایی دارند. از نقش های این کنده کاری ها، می توان به دو تصویر اژدها که در مقابل یکدیگر به شکل قرینه حک شده اند و طول هر یک 3/5 متر است اشاره کرد. در طرفین این نقش ها، محراب های زیبای نقش داری با طرح های اسلیمی، گل و بوته و مقرنس های سنگی کنده کاری شده اند. مجموعه آثار کنده کاری این محل، یادگار هنرمندان چینی است که به فرمان اولجایتو از چین فراخوانده شده بودند.

  بر اساس فرضیه ای، غارهای «داش کسن» در دو دوره تاریخی جدا از هم مورد استفاده قرار گرفته است. در دوره نخستین، این غار نیایشگاه آئین مهرپرستی در عهد ساسانی بوده است اما از این دوره آثاری به جای نمانده است. دوره دوم که نقش های اژدها، برگ مو، پیچک و طرح های اسلیمی، یادگار آن دوره است، به دوران فرمانروایی ایلخانان تعلق دارد.

  سنگ های سبز به کار گرفته شده در حصار ارگ سلطانیه، مطمئنا از محل تاریخی داش کسن (سنگ بر) بریده شده است. در نتیجه برش و انتقال سنگ، فضای لازم جهت کنده کاری و دخمه سازی در این محل فراهم شده و این مکان با اندکی تغییرات به آرامگاه تبدیل شده است. بنابراین، محوطه تاریخی داش کسن را می توان در ردیف آرامگاه های دوره ایلخانی نیز طبقه بندی کرد.
معبد صخره ای داش کسن که به معنای سنگ تراشیده یا بریده سنگ است در جنوب شرقی روستای ویر در سینه کش ارتفاعات محلی سلطانیه قرار دارد، در این معبد علاوه بر استفاده از فن آوری پیشرفته زمان که پیامد رشد و تکامل فن سنگ تراشی با ابزار فلزی است، انتخاب مناسبترین نقطه نسبت به نقاط همجوار نمودار توجه و آشنایی کامل سازندگان آن با دانش زمین شناسی و معدنشناسی است.

  به نظر می آید هنرمندان خلاق معبد صخره ای در خلق حجاری ها و کنده کاری های زیبا که در غرب و شرق این نیایشگاه گسترده شده علاوه بر مهارت در تکنیک سنگ تراشی از پاره ای اصول پیکرتراشی نیز الهام گرفته اند.
اژدها نماد ظلم و پلیدی

ظهور و پیدایش این معبد صخره ای را می توان با توجه به شکل معماری (چلیپایی) آن و وجود فضاهایی مانند مهرابه های مهرپرستان به سده های اول و دوم میلادی بازگرداند و از سوی دیگر نحوه پرداخت نقوش آن متاثر است از اوضاع اجتماعی ایران قرن هشتم قمری، نقوش حجازی شده اژدها، طرح های گیاهی، ردیفی از بن نگاره ها روی گلدان هایی در دو سوی طاق هلالی که در دهه ها و سده های بعد، این شیوه تزئینی را بر گرداگرد ایوان های مساجد می بینیم، همراه با محرابی هایی با تزئینات مقرنسی، آمیزه ای از هنر ایران و چین را با مفهوم و محتوایی دیگر به وجود آورده.
اژدهای نقش شده بر پیکره صخره ای داش کسن که در هنر و اندیشه ایرانی مظهر ظلم، ستم و پلیدی است با نفوذ قوم فاتح همچون محافظ همیشه بیدار که نشان از ارزانی، خیر، برکت، دولت و سلطنت دارد در هنر ایران جای می گیرد.

  شکل گیری این معبد پس از مرگ ارغونشاه، با پشتکار الجای خاتون، خواهر سلطان محمد خدابنده آغاز شد، ولی به پایان نرسید. از نظر نقشه و نقوش تزئینی یکی از با ارزش ترین نمونه های معماری صخره ای در طول تاریخ معماری ایران به شمار می رود. در این معبد نقوشی از هنر چینی به کار رفته است.
نقش های اژدها به طول پنج متر و عرض 1/5 متر در زمره بزرگترین نقوش تزئینی این معبد است که در پیچ و خم های شگفت انگیز خود رموز نهفته ای دارد. دیگر نقوش تزئینی این معبد، تاقچه های بسیار فاخری است که در ضلع شرقی و غربی معبد در کنار نقوش اژدها کنده شده اند. این تاقچه ها با مقرنس های بسیار زیبایی شکل گرفته که یادآور استادی هنرمندان سنگ تراش معبد در آن دوره است. همچنین نقوش اسلیمیکه در نوع خود ماهرانه تراشیده شده اند با طرح های بسیار متنوع بیانگر فعالیت هنرمندان مسلمان در پدید آوردن این معبد است.
در ساخت این معبد، همواره پیروزی از تقارن طولی مد نظر بوده و این تقارن در کلیه بخ شهای معبد به چشم می خورد. معبد تاریخی داش کسن از سمت شمال به دشت سلطانیه و بنای تاریخی آرامگاه سلطان محمد خدابنده اشراف دارد. این معبد در کنار شهر قدیم سلطانیه با گنبد رفیع آن، آرامگاه چلبی اوغلو و آرامگاه ملاحسن کاشی، در مجموع محور فرهنگی تاریخی سلطانیه را تشکیل می دهد.
چگونه به نقش اژدها برسیم؟
راه رسیدن به معبد چندان مناسب نبوده و از روستای ویر به بعد کاملا خاکی و بدون تابلوی راهنما است. از حاشیه روستا تا معبد حدود پنج کیلومتر راه را باید طی کرد که بهتر است یکی از اهالی را به عنوان راهنما با خود همراه داشته باشید؛ تا برای یافتن محل معبد دچار مشکل نشوید. در کنار معبد یک کانکس کوچک وجود دارد که نگهبان معبد در آن زندگی می کند. معبد باستانی «داش کسن» یا آنچنان که جهانگردان آن را می شناسند: معبد اژدها؛ در حاشیه روستای «ویر» در حدود 15 کیلومتری شهر تاریخی سلطانیه واقع شده که به نقش دو اژدهای برجسته و چند محراب اسلامی در دو سمت خود و به قرینه یکدیگر مزین است.

  یکی از دلایل معروف بودن این معبد به دلیل وجود نقش های اژدهای آن است که نمونه های مشابه آن را آنوبانینی در جای دیگری از ایران مشاهده نکرده است. طبق نظر برخی باستانشناسان، قدمت این معبد به قبل از اسلام باز می گردد که در زمان ایلخانان، نقوشی از جمله اژدها بر آن افزوده شده است.
در حال حاضر، چیز زیادی از این معبد باقی نمانده و تنها سنگ های بزرگ و پرانده در گوشه و کنار معبد دیده می شود. محدوده معبد اژدها مستطیلی و به ابعاد تقریبی 100 متر در 50 متر است که یک قسمت از آن به واسطه حفاری در تپه ایجاد شده است. معبد در دامنه تپه ای قرار داشته و مشرف به دشت های وسیع و زیبایی است. مجموعه تاریخی داش کسن مرکب از ایوان ها، نقوش برجسته و محوطه های باستانی است که در جهات مختلف به ویژه نقش حجاری شده اژدها، منحصر به فرد و قابل توجه است.

   آثار به جای مانده در محل؛ این احتمال را قوت می بخشد که ایلخان مغول «ارغون» بیش از گرایش به دین اسلام، اقدام به ساخت معبدی کرده است. تاثیر و تاثیر متقابل ایران و چین بر یکدیگر بیش از هر محل دیگری در این مکان مشهود است چنانچه تلفیق طرح های اسلیمی و نقش اژدها این موضوع را متذکر می شود.

منبع:7sobh.com

  قلعه فورگ در استان خراسان جنوبی

معرفی قلعه تاریخی فورگ

قلعه فورگ ارگی است در روستای فورگ از توابع شهرستان درمیان در استان خراسان جنوبی. این قلعه در ۵ کیلومتری درمیان قرار دارد.
وجود مناطق کوهستانی زیاد باعث شده که پای فرقه اسماعیلیه به این منطقه باز شود و برای دفاع از خود، قلعه‌های مرتفع و مستحکمی در اکثر مناطق این شهرستان و سایر شهرهای جنوبی خراسان ساخته و باقی بگذارند.

عکس های قلعه فورگ

پیشینه تاریخی قلعه فورگ
از نظر پیشینه تاریخی محوطه، ساخت قلعه فورگ در زمان نادرشاه افشار به وسیله میرزا بقاخان حاکم منطقه شروع شده و پس از وی پسرش میرزا رفیع خان ساختمان قلعه را به اتمام رسانده است. در زمان حکومت شوکت الملک به دستور وی سپاهیانش به قلعه هجوم برده، حاکم آن را دستگیر کرده و قلعه را فتح می‌نماید. تاریخ ساخت این قلعه در کتاب دیوان لامع، نوشته محمد رفیع بن عبدالکریم در میانی، سال ۱۱۶۰ ه.ق. ذکر شده است. مؤلف کتاب عین الوتابع، قلعه را این گونه توصیف کرده است: قلعه فورگ در روی کوهی است که از آجر پخته، دیوار و باروج آن را به طور محکم ساخته‌اند و پایه آن را سنگ چین نموده‌اند و دو شیر در اطراف خود داشته با دو خاکریز که قطر هر یک پنج در پنج است.

تصاویر قلعه فورگ

قلعه فورگ بعد از قلعه الموت مهم‌ترین مقر حضور اسماعیلیان به حساب می‌آمده و در این محل فداییان مطلق را تحت تعلیم و آموزش‌های مخصوص قرار می‌دادند. فداییان مطلق گروهی بودند که حتی اسم نداشته و پس از ترک قلعه برای انجام مأموریت نام‌شان عوض می‌شد و به اسم مستعار برای قتل دشمنان فرقه اسماعیلیه می‌رفتند. اساس تعلیم فداییان به این صورت بود که بتوانند دشمن را غافل‌گیر کرده، یک یا دو ضربه کارد به او زده و قبل از این که دیگران به خود بیایند، ناپدید گردند.

قلعه فورگ مجموعاً دارای ۱۸ برج بوده است

فضای داخلی قلعه فورگ
قلعه فورگ در ۱۰ کیلومتری جنوب شهر اسدیه واقع شده است. فضاهای داخلی قلعه از شرق به غرب شامل ۳ قسمت می‌باشد:

قسمت اول، محل زندگی خدمه انبار آذوقه و محل نگهداری احشام است. قسمت دوم، محل زندگی نظامیان و نگهبانان و محل نگهداری تدارکات نظامی و سومین قسمت که مهمترین بخش قلعه است، محل زندگی حاکم و اطرافیانش بوده است.

تصاویر قلعه فورگ

قلعه مجموعاً دارای ۱۸ برج بوده که اکنون تعدادی از آنها باقی‌مانده است. مصالح به کار رفته در ساخت قلعه بیشتر سنگ، آجر و خشت می‌باشد. این قلعه بر بالای صخره‌ای سنگی پس از قرون متمادی همچنان در تاریخ بیرجند قامت خود را استوار نگهداشته است، هم‌چنین بر بلندای حصار و برج‌ها، سازه‌های کنگره‌داری وجود دارد و منافذی (تیرکش) جهت دیده‌بانی و دفاع دیده می‌شود.

منبع: fa.wikipedia.org